19 | 03 | 2024
Neue Artikel

Gruß aus`m Pfinztal

Hallo uff die anner Seit vom Rittnertwall,
s' isch jo für en Bu vom Dorf wie mi fascht en Trauerfall: 
I häb me von sellene Stadtgäns
an de Karlsruher Stadtgrenz
endgildich verabschiede mieße.
Was bleibt, isch se mit eme "Platz für immer" in de Literatur zu grieße.
Mir dud's zwar vun Herze laid,
awwer s'war jo aigentlich klar,
dass de Abgsang von dene Karlsruher/inne im dreggiche Feddereklaid
uff Dauer net zu verhinnere war.
Doch jetzt gut herhorche! I kann nämlich garantiere,
dass d'Stupfericher Gäns als Weltkulturerbe weiterexistiere.
Dodezu isch erscht mol folgendes zu versteh:
ma muß bei google.de uff "Sellingerdeitsch Weltkültür" geh
un waiß dann, dass, was von mir literarisch gwürdigt werd,
ganz offesichtlich zur (erweiterte) Weltkültür gherd.
Wer's net glaawe will, soll's halt bleiwe lasse.
Selle, dene Mundart un Federvieh net ins elitärkulturelle Weltbild basse,
derfe wisse, dass de Verfasser von dere Gschicht "En Abstecher in d'Stadt"*,
in dere eier Gäns erwähnt un dodemit verewigt sen
letscht Johr in Basel** am selwe Dichterdisch Platz gnomme hat,
an dem a scho de Dürrematt, de Walser un de Frisch glese hen.
Wer des Foto von dere Lesung seht, isch wahrscheints erschtmol verdaddert.
I häb dort vor internationalem Publikum - wie die Gäns sage däde - Sellingerdeitsch gschnaddert
un äwe grad so, wie mer de Schnawwel gwachse isch, gschwätzt
un em Pfinzfränkische in de deitschsproochige Literaturszene e Denkmal gsetzt...

"Ganz do hinne driwwe drowwe drauße hot de Horscht en Moschtbiereboom. Wenn er sei Biere runnermache will, muß er - wenn’s tagelang ordentlich runnergmacht hot un s’isch deswege bodelos - erscht emol von Sellinge aus iwwer Kloistoibach nach Karlsruh fahre un von dort widder zrick an d’Pfinztaler Gemarkungsgrenz, wo der Biereboom steht. Des klingt net bloß umständlich, des isch’s a. Awwer wennd am Ortsausgang vom Bocksbachtal abbiegsch un

d’Kraisstroß nufffahrsch, kommsch äwe ball an den Schild „Karlsruhe Stadtteil Stupferich“ mit eme Zusatz „viel davor und viel dahinter“. Mit dem „dahinter“ isch z.B. em Horscht sein Moschtbiereboom gmoint. Der steht nämlich - wennd’s so willsch - glei hinner de Karlsruher Stadtgrenz.

In Stupferich siehsch’s de Leit uff de Stroß net o, dass des Städter sin un a wennd se schwätze hersch, dätsch net uff die Idee komme, dassd in de Stadt bisch. Wenn dir dann an de Hauptstroß noch Gäns begegne, wähnsch de ehner uff’m Land un net in Karlsruh.

Awwer uff dem Strofzettel, den de Horscht letschthin zugschickt kriegt hot, weil er e Stick iwwer sellen forstwirtschaftliche Weg gfahre isch um abzukirze, war tatsächlich s’Fidelitaswappe druff un er hot die 30 Eiro fir sein kurze Abstecher uff s’Konto von de Karlsruher Stadtkass iwwerweise derfe.

Fir des Geld isch de Horscht vor verzich Johr ugloge de ganze Samsdichowed in de Stadt unnerwegs gwä, hot s’volle Programm ab 18 durchgmacht un sich noch mit’m Sammeltaxi hoimfahre glosst, weil de letschte Bus von de Durlacher Endstation an de Remchinger Bohhof schon kurz nooch de Elfe gfahre isch un d’Spätvorstellung im Atlantik bis kurz vor Mitternacht gange isch. Des ware halt noch Zeite, stimmt’s!

Achso - wenn ebber e paar Zentner Moschtbiere braucht - mit em Horscht kamma schwätze..."

* Text aus meinem aktuellen Buch "Waisch, was e moin?"



 **Die Lesung fand im Rahmen der Internationalen Literaturwerkstatt 2014 in der renommierten Lesegesellschaft neben dem Basler Münster statt. Der Herr neben mir ist der Vorsitzende des Hebelbundes.

 
 
Suchen
Sponsoren
Vereine
Wir helfen
Polizeiberichte der Region